Duurzame bergsport begint bij de laatste kilometers
Hoe krijgen we de bergsport duurzamer? Dat is een van de grote vragen van de komende jaren. De roep om duurzamer toerisme wordt steeds luider en als bergliefhebbers zijn we één van de eersten die ook zien waarom: elke zomer dat we in de bergen staan, zijn de gletsjers weer een beetje korter en een beetje minder dik. Kunnen we nog meer doen om onze uitstoot van broeikasgassen te verminderen?
Dat kan. Er zijn talloze manieren waarop we onze bergvakanties milieuvriendelijker kunnen maken. En aan veel oplossingen wordt door heel veel mensen, van ontwikkelaars tot toeristen, hard gewerkt. Maar er is op een plek nog veel winst te halen: het laatste stukje naar het begin van de wandelroutes, accommodaties en alle andere plekken waar we zo graag naartoe gaan. Die Letzte Meil, kan nog een stuk duurzamer.
Het klinkt misschien een beetje raar, maar bergwandelen is een motorsport. Want ga maar na, voor een bergtocht zit je vaak heel wat kilometers in de auto. De Oostenrijkse Alpenvereniging is op zoek naar een manier om bergsporten ook zonder auto een stuk makkelijker te maken.
Ondanks de coronacrisis doen treinmaatschappijen hun best om zo aantrekkelijk mogelijk te zijn voor toeristen. Met snelle (nacht)treinverbindingen proberen ze een zo interessant mogelijk alternatief te zijn voor het vliegtuig of de auto. Dat zou een mooie en milieuvriendelijke manier kunnen zijn om van hier in de bergen te komen. Maar ondanks dat er steeds meer mogelijkheden komen om van onze regio op een meer milieuvriendelijke manier in de buurt van de bergen te komen, zijn we met zo’n treinverbinding nog niet helemaal waar we willen zijn. Tussen de laatste halte van het openbaar vervoer en het begin van de wandeling zit vaak nog een groot gat, een gat dat onder specialisten bekend staat als de Letzte Meile, de laatste mijl. Veel bergwandelroutes beginnen nou eenmaal niet op een centraal punt in een stad of dorp, waar alle treinen en bussen stoppen, maar buiten de stad. En precies dat laatste stukje is vaak de reden dat veel bergsporters toch maar de auto pakken. Want met de auto ben je meestal sneller bij het beginpunt van je bergtocht, en vaak nog sneller ook. En dus verstoken we tijdens onze vakanties nog heel wat benzine terwijl we op weg zijn naar de natuur die daar heel wat onder te lijden heeft.
Geen nieuwtjes, vakantietips of winacties meer missen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief, of volg ons op Facebook
Oplossingen
Gelukkig zijn er behoorlijk wat oplossingen mogelijk. De Alpenverenigingen zetten zich volop in voor nog betere en flexibelere verbindingen waarmee de bergwandelroutes makkelijk met het OV te bereiken zijn. En ondanks de coronacrisis wordt ook daar goed in geïnvesteerd. De ‘bergbeklimmersbussen’ van de Duitse Alpenvereniging en de Beierse busmaatschappijen rijden ook in 2021 door. Er zijn inmiddels ook wandelroutes mit dem DAV Bergsteigerbus. En ook in Zwitserland brengt de ‘schneetourenbus’, ooit een idee van de Zwitserse Alpenvereniging SAC, op steeds meer plekken bergsporters naar het begin van hun tochten – en weer naar huis. En de Duitse Alpenvereniging plant voor 2021 een proef met een busverbinding tussen München en een deel van de Beierse Alpen.
Maar met alleen bussen en routes zijn we er nog niet. Natuurlijk moeten wij als wandelaars ook weten wanneer we waar moeten zijn om zo’n bus te pakken. Zo heeft de Oostenrijkse Alpenvereniging veel aandacht besteed aan de verbetering van alle informatie over het openbaar vervoer, zodat je als reiziger makkelijk je wandeltocht van bushalte naar bushalte kan plannen. Daarmee wordt het ook makkelijker om met al bestaande verbindingen van en naar je vakantie te reizen.
Wat maakt openbaar vervoer zo handig tijdens een bergvakantie?
Zulke vormen van openbaar vervoer verlagen overigens niet alleen de druk op het milieu, ze geven je als bergwandelaar ook meer mogelijkheden. Want wie worstelt er nooit met de vraag: “Hoe kom ik weer bij de auto?” Want vaak varieert de keus nu nog tussen een rondwandeling, of een soms erg lastige reis terug naar de auto. Een beter op bergwandelaars afgestemd openbaar vervoer, geeft je de mogelijkheid om vanuit de bus of trein zo de bergen in te wandelen en aan het eind van je tocht net zo makkelijk weer in te stappen.
Maar bergsportverenigingen en OV-bedrijven wijzen ook op nog wat minder voor de hand liggende zaken. Zo wijzen de bergsportverenigingen erop dat de tijd in het OV ook gezellig kan zijn. In de bus ontmoet je eerder mede-bergsporters met wie je onderweg tips en ervaringen kan delen. Je zou zelfs nog even op de kaart kunnen kijken en de allerlaatste details van je tochtplanning afmaken. En anders? Dan kijk je gewoon heerlijk uit het raam terwijl je je door de bergen laat rijden. Dat is ook genieten.
