Herfstsonate deel 4: Monte Rosa Oostwand
De Monte Rosa Oostwand is een wand van superlatieven: Met zijn twee-en-een-halve kilometer hoogte is het de meest indrukwekkende wand van de Alpen. Het Monte Rosa massief heeft maar liefst vier toppen boven de 4500 meter en de hoogste daarvan, de 4634 meter hoge Dufourspitze is de op één na hoogste top van de Alpen. Bovenstaande foto, die genomen is van de Monte Moropas geeft een goed beeld van de wand. Aan zijn voet zie je de nagenoeg vlakke, geheel met puin bedekte Belvedere gletsjer. Let ook op de hoge zijmorene die zich vanaf de voet van de wand als een slang naar beneden kronkelt.
Aan de voet van de wand ligt het dorpje Macugnaga, enigszins bekend als etappeplaats van de wandeltrektocht Tour du Monte Rosa en als skiresort. ’s Zomers en ’s winters kun je met een kabelbaan naar de 2800 meter hoge Monte Moropas (zie foto boven) en met een stoeltjeslift naar het uitzichtspunt Belvedere direkt onder de Monte Rosa Oostwand. In de herfst zijn de liften gesloten en ben je aangewezen op de eigen benenwagen om deze twee fantastische uitzichtspunten te bereiken.
Op een mooie oktoberdag ben ik al vroeg op pad richting Belvedere. Halverwege passeer ik de hutjes van de Alpe Burki, die haast onder het gewicht van de wand verpletterd lijken te worden.
Belvedere ligt verscholen tussen dichte lariksbossen.
Even verderop krijg ik uitzicht op de Belvederegletsjer, die fungeert als transportband voor van de wand afkomstig rotspuin. De rechter zijmorene van dit oerlandschap is versierd door een randje lariksen.
Het pad naar de iets hoger gelegen Rifugio Zamboni-Zappa passeert de steile helling van een morenenkam. Vaak zijn dit door het losse gesteente de lastigste passages van wandelingen rond gletsjers.
Het pad naar de Rifugio Zamboni-Zappa loopt deels over de morenenkam. Hogerop is de kam door de aflatende druk van de smeltende gletsjer aan het afbrokkelen. Daarom is het pad daar verlegd naar de flank aan de bergzijde.
Op een hoogte van ca. 2000 meter hebben twee trotse lariksen de strijd met de elementen voorlopig nog gewonnen.
De op 2065 meter hoogte gelegen Rifugio Zamboni-Zappa is in herfst en winter gesloten. Vanuit deze hut kunnen beklimmingen van diverse drieduizenders gemaakt worden. Als uitgangspunt voor de hoge toppen van de Monte Rosa is hij vanwege het enorme hoogteverschil minder geschikt.
Vlak onder de oostwand heeft de Belvederegletsjer een indrukwekkende breuk.
Op de terugweg kijk ik nog één keer om en zie de lariksen opgloeien in het strijklicht van de ondergaande zon. Een passende finale voor een dag vol onvergetelijke indrukken.
Gelopen traject Macugnaga – Rif. Zamboni-Zappa op kaart. 5 uur; stijgen en dalen 800 m; T2/3. Enkele korte passages over steile morenhellingen zijn lastig. Kaart: LK Schweiz 284T Mischabel.
Meer lezen over de herfsttochten die Bert in Noord-Italië maakte? Hier lees je het vorige deel van zijn reeks.
