Dag 4 - koud!
Reisverhalen
Skiën, dat hoeft mij niet zo, riep ik altijd net iets te hard. In de wetenschap dat alles wat met sport en buiten te maken heeft mij meestal vrij snel bij de lurven grijpt, hield ik het wintersporten altijd op afstand. Uit zelfbescherming. Maar na 36 jaar moest ik er toch aan geloven in het Zwitserse Unterengadin. Samen met mijn zeer ervaren wintersportende schoonfamilie…
Na het succes van de familiereis van de familie K. in 2009 in Val d'Hérémence (Wallis, Zwitserland) werd besloten om het nog eens over te doen in 2010. Waar men in 2009 vooral dagtochten deed, werd het voorstel gedaan om dit jaar een huttentocht te doen. Uiteindelijk ging een bont gezelschap van 11 personen op stap voor 3 dagen waarbij 2 nachten werden doorgebracht in bemande berghutten.
Het is weer even geleden dat ik hier voor het laatst mijn belevenissen met jullie heb gedeeld, gisteravond in Buenos Aires afscheid genomen van de andere deelnemers van de groepsreis en nu even achter een computer gekropen van mijn nieuwe hostel.
Een huttentocht maken met je zoon, dat is een mooie ervaring voor beiden! Maar vanaf welke leeftijd kan dat en in welk gebied doe je dat? Enige feiten: Ralph is 6 jaar oud, loopt ongeveer 10km/dag, van 1 juni- 5 juni 2009. Wat zijn de mogelijkheden? Hierbij ons verslag van deze onvergetelijke tocht.
In 2008 was ik in Schotland waar ik destijds (helaas slechts) drie dagen door heb kunnen brengen met het beklimmen van munro's (>3.000ft). De meest uitdagende wandeling was zondermeer de Aonach Eagach ridge in Glen Coe! Wat een prachtige route.
De vakantie van 2002 kwam weer in zicht en na alle goede herinneringen van vorig jaar werd het weer camping Le Courounba in Les Vigneaux. We vertrokken 's morgens om 4.30 om de drukte in Maastricht en Luik voor te zijn. Dit verliep allemaal goed. Rond 9.00 uur reden we Frankrijk binnen en het zonnetje scheen al lekker.
Inmiddels ben ik in Argentië beland en ben ik anderhalve week met de groepsreis op pad. Na het kennismaken met de 11 medereizigers zijn we de Santiago ingegaan en hebben we ´s avonds erg lekker gegeten en goed van de Chileense wijn geproefd, het was meteen erg leuk met de groep en hebben goed veel gelachen.
Alpinisme is geweldig, mede door de rust en stilte die je als alpinist vaak aantreft. Koen en ik ervaarden afgelopen zomer een mooie variant ervan. Het was niet bekend of de te beklimmen route ooit eerder begaan was. Noch het routebeschrijvingenboekje (gidsje) noch de huttenwaard, noch de aanwezige berggidsen konden vertellen of er ooit geklommen was. Koens commentaar: ‘Kan niet misgaan’!