Met de maten een weekje weg om een paar 4000ers te beklimmen in de Hoge Atlas? Op een besneeuwde bergtop staan met zicht op een zandwoestijn? Het lijken mij erg leuke vooruitzichten. Na een korte rondvraag bij de klimvrienden was het meteen duidelijk dat dit wel een leuke trip kon worden en vol enthousiasme start ik met de voorbereidingen. De Cicerone gids zorgt voor de nodige inspiratie.
Blogs
Redactie
Sneeuwschoenwandelen: met ‘tennisrackets’ onder je voeten door de bergen lopen. Als je mij een paar jaar geleden had gezegd dat ik dat ooit serieus zou gaan doen, dan had ik waarschijnlijk heel hard gelachen en het weggewuifd. Als twintiger klinkt dat namelijk niet echt hip in de oren. Maar is dat wel terecht? Tijd om het uit te zoeken tijdens een wintersportvakantie naar de Oostenrijkse bergen
Redactie
Aangenaam kennis te maken. Mijn naam is Mechteld van Wezel. Ik ben nieuw op Bergwijzer.nl, vrij nieuw in de blog-wereld en een beetje nieuw in de hike-wereld. Toch ga ik die drie elementen de komende tijd combineren.
Redactie
Hun sporen vormen gigantische afdrukken in de sneeuw. Door m'n verrekijker check ik voor de zoveelste keer of die grote steen daar verderop misschien beweegt. En ja, eindelijk zie ik de karakteristiek hoge schouders en hoekige romp van de muskusos. Ik ben nu eens niet op weg naar een berg of een hut, maar 'alleen maar' naar hen en het is gek, maar dat maakt alles heerlijk anders.
Redactie
De bergketen en tevens Nationaal Park Picos de Europa ligt verscholen in het relatief onbekende Noord-Spanje. In vergelijking tot de Pyreneeën en de Sierra Nevada in het zuiden lijkt de Picos de Europa maar een bescheiden parkje. Maar dit ‘kleine parkje’ is bijzonder. De stoere zilvergrijze pieken in combinatie met de authentieke bergcultuur hebben de Picos de Europa op de (wandel)kaart gezet. Genoeg reden voor mij om er zelf een kijkje te nemen.
Redactie
Als beroepsavonturier ben ik gewend om op eigen kracht door de bergen te trekken. Maar altijd is er een uitgewerkt plan dat tot een te volgen route leidt, een streep op een topografische kaart. Dit keer niet. Mijn 100 liter grote Bergansrugzak zit propvol met winterkampeeruitrusting, eten en brandstof voor een week én foto-filmapparatuur - maar geen idee waar ik de komende dagen slaap. Dat voelt raar. Spannend ook. Omdat dit keer niet ik, maar wilde dieren bepalen waarheen ik ga.
Redactie
Hayo Meijer is in 2013 gestart met de opleiding tot International Mountain Leader. Drie jaar geleden kreeg hij samen met zijn vriendin het idee om yoga en bergwandelen te combineren. Het resultaat? Daarover vertelt hij meer in zijn blog.
Redactie
De zomer heb ik een wandeltocht van 1500 kilometer gemaakt. Alleen. Op de Balkan. Van Slovenië naar Macedonië. Over een nieuw lange-afstandswandelpad: de Via Dinarica. Als ik vertel dat ik alleen de bergen in trek krijg ik direct een boel vragen op mij afgevuurd; is dat niet gevaarlijk? Ben je niet bang voor beren, wolven of slangen? Of voor mannen? Is het niet eenzaam om alleen te wandelen?
Arnold Jansen
Na twee jaren aan de noordzijde van de Alpen te hebben gelopen, willen mijn Belgische gasten dit jaar weleens aan de zuidkant kijken. De Dolomieten, daar moet onze volgende tocht plaatsvinden. En zo komt het dat we elkaar, de avond voor de tocht, in de stromende regen treffen in St. Ulrich, Val Gardena. De regen wordt veroorzaakt door een koufront, dat overtrekt en dat morgenochtend nog voor een drupje regen kan zorgen. Voor de overige dagen wordt gelukkig beter weer voorspeld.
Redactie
We zitten met de klimmaten op een terrasje en maken de aandeelhouders van AB Inbev weer wat rijker. Plots overvalt Herman me met een vraag. “Welke berg doen we volgend jaar, Orlando?” “Euh…euh… wat dacht je van de Damavand in Iran” antwoord ik. Blijkbaar niet eens zo’n gek antwoord want sommigen beginnen meteen instemmend te knikken.
Pagina's
