Ja! Je kan kamperen met een baby of kleine kinderen. Tijdens het kamperen kan je bijna alle faciliteiten die je thuis hebt ook in je tent maken of vervangen. Je moet alleen soms war creatief zijn en accepteren dat het minder comfortabel is. Een aantal belangrijke aanpassingen hebben we even op een rijtje gezet voor je
Blogs
Maart. Luchthaven van Charleroi Brussels-South. Met negen klimmakkers staan we in de vertrekhal van de luchthaven. We vliegen richting Treviso in Noord-Italië want we willen overmorgen op de top van de Marmolada staan. De hoogste berg van de Dolomieten en de enige met een gletsjer.
Hoewel de Via Dinarica White Trail grotendeels gemarkeerd is, loop ik 'm zo meteen in tegengestelde richting. Bovendien is er in dit gebied geen uitwijkmogelijkheid naar andere lange afstandsroutes. Kortom, de hoogste tijd om mijn navigatie en oriëntatieskills eens op te frissen.
Wat motiveert Eva voor haar reis door de Balkan? In het derde deel van haar blog vertelt Eva over alleen reizen en de schoonheid van de Balkan, inclusief haar grauwe steden.
Wandelhotel Gürgaletsch staat bekend om zijn Hollandse gezelligheid in een Zwitsers lijstje. In dit nieuwe blog laat gastheer Tobias Alderliesten ons kennis maken met de natuur rondom het hotel. Maar eerst stellen we het hotel aan je voor.
Deel 2 van het blog van Eva, waarin ze de mensen achter de Via Dinarica trail ontmoet. Daar komt ze tussen twee werelden terecht.
Tot op de dag van vandaag is de Balkan, met name Bosnië Herzegovina, voor veel buitensporters onbekend terrein. Eva Smeele (31) gaat dit terrein verkennen en laat ons in haar eerste blog kennismaken met haar project.
Februari. Vanuit Charleroi Brussels-South vliegen we met Ryanair naar Prestwick, zo’n 50 kilometer ten zuiden van Glasgow. Dit weekend willen we de Ben Nevis beklimmen, met z’n 1344 meter de hoogste berg van het Verenigd Koninkrijk.
Ik heb al 1000 meter afdalen in de benen zitten en het dorp in het dal ligt nog eens 800 meter dieper. Mijn knieën doen zeer, ook al loop ik met wandelstokken. De late middagzon schijnt uitbundig, het is warm en ik ben vandaag nog geen ziel tegengekomen. Zeven uur lang de natuur helemaal voor mij alleen. 800 meter afdalen... verdorie, nog eens anderhalf uur voor de boeg!
10 jaar geleden zoefde ik over de Autobahn naar huis, terug van de wintersport. Nog anderhalf uur te gaan, aftellend zag ik daar vlak voor de grens een blauw bord met de afslag naar ‘Alpen’ erop. De ironie ontging me toen, in november 2006, al niet en ik pende mijn allereerste voorwoord neer voor ons nulnummer, de officiële start van dit unieke tijdschrift.
Pagina's
